Respect

Rijdend met het fototoestel met telelens op de bijrijderstoel is er zo in de winter heel wat moois te fotograferen. Je auto fungeert als verwarmde kijkhut en vogels zijn door de kou en voedselschaartste gedwongen hun schuwheid te verminderen. Vooral bij wakken is vaak veel moois te vinden, maar ook in het weiland zijn veel vogels te zien.

Allemaal met die kale dunne pootjes in die koude sneeuw... Dat doe ik ze toch niet graag na (hoewel ik wel graag in de sneeuw kampeer). Vogels kunnen dat doordat in de poten alleen maar pezen zitten. Die werken alleen maar als trektouwtje voor de spieren en hebben maar weinig warmte nodig. Via een soort warmtebypass waar de 'poot-ader' eerst warmte afgeeft aan een ader die in het lijf blijft voorkomt de vogel dat hij teveel warmte verliest via de poten. Vogels hebben dus zeker wel koude poten maar hebben daar minder last van als wij.

Alle respect dus, ook voor deze Knobbelzwaan die door de kop onder de vleugels te stoppen het warmteverlies via de snavel probeert te voorkomen en daarmee een sierlijk hoopje krullen wordt...

Drinkstoep!

Een woord dat maar bij weinigen bekend is. Bekender is 'veedrenkplaats'. Niet direct een natuurfoto, maar door de kou en mist toch een sfeervolle plaat. Ik heb hem genomen als illustratie bij een persberichtje over een van mijn projecten (nu nog te vinden op http://www.zoeterwoude.nl/).

In het project zijn (onder mijn directievoering) door Zoeterwoude natuurvriendelijke oevers aangelegd en ook de buur-agrariër heeft natuurvriendelijke oevers aangelegd. Om te voorkomen dat de koeien vervolgens te vaak door de natuurlijke oevers stampen hebben we drinkstoepen laten aanleggen, waar het voor de koeien prettig moet zijn om uit de sloot te drinken. Een postitieve stimulans in plaats van een lomp hek dus. Het is frappant hoe weinig info er te vinden is over deze drenkplaatsen; er moeten er toch een heel stel zijn in Nederland.

Holland goes extreme

Heftige titel, maar vergeleken met de normale omstandigheden waren de Katwijkse duinen afgelopen zaterdag zeker wel extreem! Helemaal als je bedenkt dat in de zomer de temperaturen hier aan de grond kunnen oplopen tot meer dan 50 graden.

Veel sneeuw en een harde wind zorgden voor kniediepe sneeuw overdekt met stuifzand, zandhellingen hard als steen en overal rondvliegende sneeuw met zand. Lekker voor je camera, ik heb maar niet van lens gewisseld.. Bijkomend nadeel is dat alle foto's vol vlekken zaten van het zand wat op de lens plakte en het dus heel lang duurt voor de foto's een beetje toonbaar zijn.

Het leverde wel prachtige beelden op, vooral met de steeds donkerder wordende sneeuwluchten. Op de onderste zijn konijnensporen te zien, die door het zand in negatief lijken te zijn vastgelegd. En dat zwarte 'vlekje' daar net links boven het midden in de eerste foto? Een konijnenkeutel...

Nu iets vrolijks...

Hmm de nachtfoto van vorige blog was wel erg donker, hoewel ik daar in foto's soms wel van hou. Het maakt de foto lekker overzichtelijk. Nu kan dat ook met een vrolijker plaat, zoals deze foto:

Margriet
Deze is onderdeel van een vrolijke serie die ik in vrijblijvende opdracht van Biodivers schoot deze zomer. Biodivers is een bedrijf dat in natuurlijke plantenzaden handelt. De foto is dan ook gemaakt midden in een veldje margrieten, niet in de natuur maar ingezaaid tussen de kantoorgebouwen... Kleine natuur is vaak veel dichterbij dan je denkt en door close-up te gaan is het gevoel van de foto niets minder waard.

Een fotoblog!

Ook ik ontkom er niet aan: wil je bestaan dan moet je dat op internet laten blijken. Ik heb al een website, http://www.dnatuur.nl/

Daarmee kan ik toch niet zo goed mijn foto's delen, dus ik ga het eens op deze manier proberen!

Foto: Restlicht

Naast foto's in opdracht en de wat 'makkelijker' natuur en landschapsplaten hou ik ervan om te spelen met typisch fotografische principes, zoals het gebruik van scherptediepte, beweging en compositie. Deze donkere plaat is daar een voorbeeld van. Met een sluitertijd van 25 seconden (canon 5d, 131mm, f7.1) weet je eigenlijk nooit precies hoe de plaat er uit gaat zien. Op het beeldscherm van de camera blijkt dan dat er boven den haag van die prachtige pluimen opstijgen, iets wat je overdag nooit ziet omdat het dan meestal waait.